Ciddi bir motosiklet kazasından kurtulan asker Warren McKinlay artık var olmadığını düşünüyordu.
İngiltere vatandaşı McKinlay ihtiyacı olmadığını düşündüğü için yemek yemeyi bıraktı.
“Terapistler benimle konuşmaya çalışıyordu ama ben ölmüşken iyileşmenin ne anlamı var diyordum”.
36 yaşındaki Warren, 1880 yılında Fransız nörolog Jules Cotard tarafından tarif edilen ve dünyada yaklaşık 100 kişiyi etkileyen psikiyatrik hastalık Cotard sendromuna yakalanmıştı.
Bu hastalığa yakalanan kişiler ölü olduklarına, organlarının yok olduğuna ya da çürüdüğüne inanıyor.
Bu tür vakalar Çin, Hindistan, Meksika, ABD, Danimarka ve İsveç’te görüldü.
Sanrılar kendini çeşitli şekillerde gösterebiliyor.
Meksika’da 55 yaşındaki bir restoran işletmecisi ailesine penisinin kısalıp kaybolduğunu söyledikten sorna hastaneye yatırıldı. Hastanede ise adam acil servis doktoru tarafından gözlerinin yuvalarından çıkarıldığını iddia etmeye başladı. Aynı adam kalbinin çıkarıldığını ve sol elinin de ölü olduğunu söyledi.
Portekiz’de ise bir kadın, kocasının ani ölümünün ardından yemeyi bıraktı. 66 yaşındaki kadın yemek borusu ve midesinin birbirine yapıştığını ileri sürüyordu.
19 kilo kaybettikten sonra kadın hastaneye götürüldü.
Keşmir’de 28 yaşındaki bir ev kadını karaciğerinin çürüdüğü ve kalbinin artık yerinde olmadığı şikayetiyle hastaneye gitti. Hasta midesinin de bulunmadığını ve yürürken vücudunu hissetmediğini söyledi.
İngiltere’de de 59 yaşındaki bir kadın vücudunun çürüdüğünü ve bacaklarının koptuğunu söyledikten sonra hastaneye götürüldü.
“Hiçbir duygum yoktu”
Warren’ın vakasında ise sanrılar motosiklet kazasıyla ilgili düşüncelerinden kaynaklanıyordu.
Warren askeri eğitiminin ardından evine gittiği sırada satte 100 km hızla bir ağaca çarptı. Afganistan’a göreve gitmek üzere olan Warren’ın kalçası ve beli kırıldı, beyni hasar gördü.
“Hiçbir şey hatırlamıyorum. Ne ağaca çarptığımı ne de vücudumda kemiklerin kırıldığını. Kendimi sorguladım. Acı hissetmem gerekiyordu ama hiç hissetmedim”.
“Hiçbir duygum yoktu. Hiçbir şeyi umursamıyordum. Kızım dünyaya gelmişti ve ben tomografi taramalarına gidiyordum ama hiç hatırlamıyorum” dedi Warren.
Bellek kaybının onun kazada öldüğüne ikna olmasına neden olduğunu söylüyor.
Aylar sonra Warren İngiltere’nin güneyinde askeri hastane Headley Court’a kabul edildi.
Warren hastanenin “hayaletler için bekleme odası gibi” olduğunu söylüyor.
Warren “Savaş bölgelerinden berbat yaralarla ve ölüm öyküleriyle dönen askerler benim ölüm sonrası yaşama inancımı artırdı” diyor.
Beyinde hasar Cotard sendromunun koşullarından biri. Hong Kong’da Çin Üniversitesi psikiyatri profesörü Helen Chiu diğerlerinin ciddi depresyon ve şizofreni olduğunu söylüyor.
Sendrom aynı zamanda Parkinson hastalığı, tifo, migren, kalp nakil komplikasyonları, çoklu sertleşim ve bir antiviral ilacı aciclovir ile de bağlantılı olabiliyor.
Profesör Chiu “Biyolojik nedenlerin dışında psikolojik ya da sosyal faktörler de etkili olabiliyor. Hastanın yaşadığı psikaytrik sorun sendrom öncesindeki kişiliği, aile, sosyal ve mali koşulları ve hayatındaki olaylar da sanrıların içeriğini şekillendiriyor” dedi.
Bu sanrılar haftalarca hatta yıllarca sürebilir. Sendrom daha çok yaşlı insanlarda görülse de ergenlik çağındaki gençler ve çocuklarda da ortaya çıkabiliyor.
Cotard sendromunun tek bir nedeni yok. Çok nadir görülen bir hastalık olduğu için bilimsel literatür bireysel vaka çalışmalarına dayanıyor.
Meksika’da Nöroloji ve Nörocerrahi Ulusal Ensititüsü’nde çalışan Jesús Ramírez-Bermúdez’in liderliğinde hazırlanan 2010 tarihli araştırmada sendromun iki faktörün bileşiminden ortaya çıktığı belirtiliyor.
Hastalar Warren’ın kazasında olduğu gibi sıradışı bir tecrübe yaşayarak boşluk hissine düşebilir.
Bu neye inanacağını ölçme yeteneğindeki bozukluk ve suçu kendinde aramayla birleşince Cotard sendromuna neden olabiliyor.
Nörolojik nedenler ise beynin içgözlem bölgesindeki düşük metabolik düzey, beyin küçülmesi ya da genişlemesi, düşünceleri, mantığı ve davranışları düzenleyen alnın arkasındaki beyinde hasar olarak gösteriliyor.
Warren başka bir Cotard hastasıyla tanışmasının iyileşmesine katkı sağladığını, evine ve ailesine döndükten sonra daha iyi hissetmeye başladığını söylüyor.
“Gayet yersiz. Şimdi düşününce gülüyorum” diyor.
KAYNAK: BBC
