Uzman Psikoterapist Çağatay Öztürk, Sözcü gazetesinden Nil Soysal’a konuştu. Öztürk toplumda “FETÖ sendromu”nun hızla yayıldığını belirtti. Öztürk “”FETÖ” Sendromu toplumda ‘maskeli depresyon’ dediğimiz gizli bunalımı ya da ‘majör depresyon’ dediğimiz ağır bunalımı ve ilaç gerektiren rahatsızlıkları tetiklerken, paranoyak, yani şüphe kaynaklı kaygı gibi bazı duygu durumlarını da ileri derecede tetikliyor” dedi.
HIZLA YAYILMASININ NEDENİ
İşte o röportajın ilgili bölümü:
15 Temmuz’da toplumsal bir travma yaşadık. Şimdi ise tifo virüsü gibi topluma yayılan bir FETÖ virüsü korkusu var. Bunun psikolojideki tanımı nedir?
Siz buna “FETÖ” virüsü diyorsunuz. Ama ben bunun adını buldum ve İngiltere’de üniversitede de onaylatmak için gerekli çalışmaları başlattım. “FETÖ” Sendromu diyoruz biz buna. Bu sendrom bunalım demektir. Buhran demektir. Başka deyişle; bir tür tekrarlayan depresyon gibi bulaşıcı bir durum bu. Yıllardır hep konuşulan derin devlet vs. meselesi üzerinden insanlar kendi kendilerine hikaye de yazabiliyorlar ve korkularını arttırıyor. Çünkü bu bir duygu hali ve duygu dediğiniz de bulaşıcı bir şeydir. Birbirimizin enerjisini çok çabuk kaparız. “FETÖ” Sendromu’nun hızla yayılmasının nedeni de bu aslında.
“DANIŞMANLIK VERDİĞİM İNSANLAR TÜRKİYE EKONOMİSİNİN YÜZDE 10’UNU KAPSIYOR”
FETÖ Sendromu nedeniyle size gelen insanlar var mı?
Hem de çok hatırı sayılır insanlar geliyor. Bu insanların ortak özelliği; hepsinin de Türkiye’den kaçmak, yurtdışına gitmek için planlar yapıyor olmaları! Ciddi paralarla!.. Bu paralar öyle böyle paralar değil, ülkenin ekonomisini sarsacak boyuttaki rakamlardan söz ediyorum. Hiç abartmıyorum; bu konuda danışmanlık verdiğim insanlar Türkiye ekonomisinin yüzde 10’unu kapsıyor! Bu insanlar daha çok Florida’ya gidiyorlar mesela. Özellikle Miami çok tercih sebebi. Los Angeles’a gidenler var. Art arda yaşanan saldırılara rağmen Londra’ya gidenler var, İsviçre var, Almanya var. Çünkü oralarda baş etme yöntemleri farklı. İnsanlar da, devleti yönetenler de duygularıyla hareket etmiyorlar. Duygu ve durumu ayırabiliyorlar. Bu ayrım aslında en çok bize lazım. Çünkü bizim gibi ülkelerin hiç böyle bir lüksü yok. Böyle bir sendromla bir anda Borsa’nın durmasının ne kadar büyük zararlara yol açtığını biliyoruz. Dolayısıyla duygu değil, durum odaklı hareket etmeliyiz.
PARANOYA UYARISI
“FETÖ” Sendromu’nu yaşayanlardan önce, bizi yönetenlerin danışmanlık almasında fayda var o zaman…
Aynen öyle… Bugün çok önemli ülkelerden ülkemize yapılacak olan yatırımların ertelenmesi gibi bir riskle de karşı karşıyayız. Biz bu ülkelerin güvenini kazanmak zorundayız. İstanbul gibi bir şehre sahip olan, Türkiye gibi bir konuma sahip olan bir ülke olarak, devlet büyüklerinin telkin yolu ile halkı rahatlatmaları gerektiğini düşünüyorum.
Peki “FETÖ” Sendromu’na yakalanan insanların ortak korkusu nedir?
“FETÖ” Sendromu toplumda “maskeli depresyon” dediğimiz gizli bunalımı ya da “majör depresyon” dediğimiz ağır bunalımı ve ilaç gerektiren rahatsızlıkları tetiklerken, paranoyak, yani şüphe kaynaklı kaygı gibi bazı duygu durumlarını da ileri derecede tetikliyor. Örneğin; bir danışanım bacağı kırıldığında bir anda evine en yakın hastanenin “FETÖ” bağlantısı olması ihtimaliyle o hastaneye gitmek yerine, daha uzak bir hastaneye gitmeyi tercih ettiğini kaygı içinde anlatmıştı. Bir diğer danışanım uzun süredir alışveriş yaptığı marketin “FETÖ” bağlantılı olma ihtimali nedeniyle, marketini değiştirdi. Birçok kişi “FETÖ” bağlantılı olduğunu düşündüğü TV kanalından artık haber izlemediğini tekrarlayıp duruyordu. Kısacası bu sendrom toplumun ruhsal dengesini bozarak, toplumda duygu durum bozukluğuna yol açtı.
“HALKTA GELECEK KAYGISI VAR, BİZİ YÖNETENLERE ÇOK BÜYÜK İŞ DÜŞÜYOR”
Nasıl baş edeceğiz bu “FETÖ” Sendromu ile?
Bir kere şunu unutmayalım; herkes tam tersinin doğru olduğunu zannetse de, aslında olumlu düşünceye adaptasyon her zaman daha kolaydır. Şöyle bir örnek vereyim; rahatsız bir yatağa mı daha kolay alışırsınız, yoksa çok rahat ve konforlu bir yatağa mı? O nedenle ben toplumda baş gösteren bu “FETÖ” Sendromu meselesinin her ne kadar çığ gibi büyüyen bir sendrom olsa bile, aşılabileceğine inanıyorum. Tabii burada terapi noktasında bize olduğu kadar, devleti yönetenlere de çok büyük iş düşüyor.
