Daha önce eski eşinin eşcinsel içerikli fotoğraflarını Bursa 7’nci Aile Mahkemesi’ne kanıt olarak veren ve davayı kazanan Sema Oymak, Adalet Bakanlığı aracılığıyla kızının iadesi için Fransız Adalet Bakanlığı’na başvurdu. Marsilya’da yapılan yargılama sonucunda mahkeme, küçük M.İS’nin Türkiye’ye iadesi için yaptığı başvurunun reddine karar verdi. Oymak’ın avukatları, bu karara itiraz edeceklerini açıkladı.
Bursa’da yaşayan özel bir şirkette çalışan 39 yaşındaki Sema Oymak, 10 yıl önce otomobil fabrikasında görevli Fransız Benjamin S. ile tanışıp evlendi. Daha sonra Fransa’ya giden çift, 7 yıl önce doğan kızlarına M.İ.S. adını koydu. Evliliklerinde hayal kırıklığı ile karşılaşan Sema Oymak boşanmaya karar verdi. Fransa’nın Tarascon Kenti’nde görülen dava sonunda çift 2013 yılının mart ayında boşandı. Mahkeme çocuklarının velayetini 1 hafta annede, bir hafta babada kalması gibi, taraflara müşterek verdi.
EŞCİNSEL İLİŞKİ FOTOĞRAFLARINI GÖRÜNCE ŞOK OLDU
Eşi ile ortak kullandığı evdeki eşyaları almak isteyen Sema Oymak, kızının daha önce kendisine anlattığı fakat inanmak istemediği eşinin iddiaya göre eşcinsel ilişkilerde çekilen fotoğraflarını gördü. Bunları da yanına alan Oymak, Bursa’ya gelince psikolojisi bozulan kızını devlet hastanesinde tedavi ettirirken, o fotoğrafları da kanıt olarak gösterip Bursa 7’nci Aile Mahkemesi’ne kızının velayetinin kendisinde kalması için dava açtı. Bunu öğrenen Benjamin S.’de, Fransız Adalet Bakanlığı aracılığı ile yine velayet davasının görüldüğü Bursa’daki Aile Mahkemesi’nde kızının Fransa’ya iadesi için dava açtı.
Yapılan yargılamalar sonrası mahkeme, 7 Mayıs 2015 tarihinde Benjamin S.’nin çekilen fotoğrafları, bu fotoğraflarda yer alan görüntülerin küçük M.İ.S’ya teşhir edilmesi ve sağlık durumunu dikkate alarak velayetin annesine verilmesine, babasının her ayın cuma ve cumartesi günleri ile 1-10 Temmuz ve 1-10 Ağustos tarihleri arasında kızı ile tatilini sadece Türkiye’de geçirebileceğine karar verdi. Olası kaçırma olasılığı üzerine çocuğun yurt dışına çıkışına yasak getirdi. Buna karşılık, Benjamin S.’.in açtığı kızının Fransa’ya iadesi talebine ise ret kararı çıktı. Bu karar ise Yargıtay 2’nci Hukuk Dairesi’nin 3 Temmuz 2015 tarihli karar düzeltme isteminin reddi kararı ile kesinleşti.
ÖNCE İADE ETTİ SONRA KAÇIRDI
Benjamin S., geçen 1 Temmuz tarihinde yasal olarak kızını alıp Çeşme’de tatil yaptı ve zamanında kızını annesine teslim etti. Bu kez 1 Ağustos tarihinde kızını bir kez daha alan Benjamin S., çocuğunu iddiaya göre yasa dışı yollarla Çeşme üzerinden ilk önce Yunanistan’ın Sakız Adası’na ve buradan da Fransa’ya götürdü. Kızının 10 Ağustos tarihinde gelmemesi üzerine kaçırıldığını anlayan Sema Oymak, Avukatı Taylan Dinçer ile aynı gün polis merkezine giderek şikayetçi olduktan bir gün sonra 11 Ağustos günü ise Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı’na suç duyurusunda bulundu.
FRANSA İADE TALEBİNİ KABUL ETMEDİ
Sema Oymak’ın avukatı Taylan Dinçer, bu olayın ardından, Adalet Bakanlığı’nın, Türkiye’nin 1 Ağustos 2000 tarihi itibariyle taraf olduğu Uluslararası Çocuk Kaçırmanın Hukuki Veçhelerine İlişkin Lahey Sözleşmesi uyarınca işlem başlattığını belirterek, sözleşme gereğince Türkiye bakımından merkezi makam olan Adalet Bakanlığı’nın, Lahey Sözleşmesi’nin gereği iadenin sağlanması için Fransız Adalet Bakanlığı’na resmi başvuruda bulunulduğunu söyledi. Dinçer daha sonra yaşanan süreci şöyle anlattı:
“Fransa’ya yaptığımız başvuru ile ilgili yargılama geçtiğmiz 19 Mayıs günü Marsilya Mahkemesi’nde bakıldı. Mahkeme, çocuğun annesine verilmesi için yapılan başvurunun reddine karar verdi. Gerekçe olarak Benjamin’in Türkiye’de, Anayasa Mahkemesi’ne ‘Bireysel Başvuru’da bulunma hakkının olduğu gösteriliyor. Bursa 7’nci Aile Mahkemesi, Benjamin’in kızları M.İ.S’nın Fransa’ya iade talebinin reddine karar verdi. Bu karar 3 Temmuz 2015 günü Yargıtay tarafından onaylandı ve Benjamin S’nın avukatına 14.Ağustos 2015 tarihinde tebliğ edildi. Benjamin’in Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvuru süresi yasal olarak tebligatı aldıktan bir ay sonra 13 Eylül 2015 tarihinde doldu. Kendileri bu haklarını kullanmadılar. Bu sebeple Fransa Mahkemesi’nin gerekçesi tamamen temelsiz ve hatta gerçek dışı olgulara dayanıyor.”
