Halkların Eşitlik ve Demokrasi Partisi (HEDEP) Kocaeli Milletvekili Ömer Faruk Gergerlioğlu, Edirne Cezaevinde çocuklarıyla birlikte kalan annelere yaptığı ziyaretin ardından önemli açıklamalarda bulundu.
Emekleyen bebeklerin cezaevinin beton zemininde dizleri zarar görmesin diye anneleri tarafından yetişkin çorapları giydirildiğini söyleyen Gergerlioğlu, “Bebekleri ile yaşayan kadınlar, anneler yerlerde emekleyen çocuklarının dizleri zarar görmesin diye onlara yetişkin çorapları, patikleri giydirerek onların dizlerini korumaya çalışıyorlar” dedi.
Gergerlioğlu, cezaevinin yüksek ses çıkaran kapılarının da çocukları korkuttuğunu söyledi. Edirne Cezaevi önünde açıklamasında Gergerlioğlu, “O koğuşlarda kalan çocuklar kapanan kapılardan yüksek seste çıkan kapı kapanma seslerinden son derece ürküyor ve sabah akşam kapıların kapanmasından son derece rahatsız olarak donuk gözler ile o cezaevinde kapanan kapılara bakıyorlar ve büyük üzüntüler yaşıyorlar” ifadelerini kullandı.
‘ÇOCUKLARIN VE BEBEKLERİN YERİ CEZAEVİ OLMAMALI’
Cezaevlerinde çocukların olmaması gerektiğini söyleyen Gergerlioğlu, “Cezaevinde bebeklerin çocukların olmaması lazım. Bunu söyleyelim. Çünkü bu cezaevleri bebeklere çocuklara göre yapılmış değil. Mutlaka yasalar uygulanmalı ve ailelerin dışarıda olan çocukları hem de cezaevinde olan çocukları sorununa bu kangren olmuş sorununa el atılmalı ve anneler cezaevinde olmamalı. Bu çileleri çekmemeli diyorum buradan” şeklinde konuştu.
BEŞİZLERİN ANNE VE BABASIYLA DA GÖRÜŞTÜ
Anne ve babaları tutuklanan beşiz çocukların durumuna da dikkat çeken Gergerlioğlu, şunları söyledi: “Beşizlerin anne ve babası ile konuştum, Abdulkadir ve Nurcan Arslan çifti ile görüştük. Gözyaşları içinde bana çok büyük bir üzüntü yaşadıklarını anlattılar. En azından annenin serbest kalması gerekiyor, buradan bunu söyleyelim. Anne o 6 çocuğunu bırakarak orada olmamalı. Buna tüm kamuoyu büyük bir tepki göstermeli, 5’i beşiz, 1’i de 13 yaşında olan 6 çocuk sahibi bir anne, bir baba ve onların çaresizliğini gördüm. Çok büyük bir üzüntü yaşıyorlardı, gözyaşları içinde bize çocuklarından ayrıldıkları anda yaşadıkları acıyı anlattılar. Hiç unutamıyorlardı o anı ve bir an evvel tek isteklerinin en azından annenin serbest bırakılıp çocuklarının başına dönmesi olduğunu anlattılar. Bunun bir an evvel gerçekleşmesi gerekiyor.”
