Haftalık yayınlanan gazeteoksijen’den Yusuf Akcakaya’nın haberine göre; hayatlarını yurt dışında kurmak isteyip bavulları hazır bekleyen ve halihazırda bu hayaline kavuşmuş gençler, gitme sebeplerini, gelecek planlarını ve bir gün Türkiye’ye dönmek konusunda ne düşündüklerini anlattı.
Kimi yaşam şartlarından şikâyet ederek düzelmesi konusunda ümidini kaybettiği için gitmeye karar verdiğini söyledi. Kimi ise liyakat, öngörülemezlik, adaletsizlik, değer görmeme gibi sorunlara işaret etti. İşte onların ağzından yurtdışına gitme hikâyeleri…
“Rektör atama olayı bende kırılma yarattı”
Gülin Özcan (23), Boğaziçi Üniversitesi Sosyoloji Bölümü: “Daha iyi bir eğitim almak için yurt dışına gitmek, orada yaşamak istiyorum. Bu zaten kendimi bildim bileli aklımda olan bir şeydi fakat üniversitemize rektör atanması olayından sonra yaşananlar bu kararımın tuzu biberi oldu. Sene sonu itibarıyla İsviçre, Cenevre’de yüksek lisansıma başlayacağım.
Bir gün kendimi geliştirdiğimde ülkeme katkım olmasını isterim, fakat o gün ne zaman gelecek bilmiyorum. Türkiye’nin toplumsal ve ekonomik olarak içinde bulunduğu durum, gelecekte ne olacağının belirsiz olması beni bu konuda cevapsız bırakıyor.”
“Hakim Af Örgütü ve BM raporları için “geçin bunları alakasız” dedi, kırılma anı bu oldu”
Rana Gülnihal Genç (26), Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu: “Yasal stajım sırasında izlemek için katıldığım bir duruşmada Uluslararası Af Örgütü’nün ve BM’nin konuyla ilgili raporları okunuyordu; hakim bu raporları okuyan avukata “Geçin bunları, alakasız’’ dedi ve güvenlik görevlilerine söyleyerek onu salondan attırdı.
Bu hukukun zerre kadar tanınmadığının ilanıydı benim için. Kırılma anı bu oldu ve ülkemden ayrılma kararı aldım. Bunlar başta bir hukukçu olarak ve temel haklarına sahip, medeni bir şekilde yaşamaya çalışan biri olarak katlanabileceğim durumlar değil.”
“3 yabancı dilim var, asgari ücret öneriyorlar”
Cihat Toker (23), Galatasaray Üniversitesi Siyaset Bilimi mezunu: “İlber Hoca ülkemizde kalmamızı, sorunları çözmek için emek harcamamızı tavsiye ediyor ancak ümit kıran, heyecanımı törpüleyen olaylar yaşadığım için bu kararı aldım.
Bir iş görüşmemi unutamıyorum, 2 yabancı dil istiyorlar; ben de 3 dil var ama önerdikleri maaş asgari ücret. Ayrıca size iş görüşmelerinde gelecekle ilgili de bir projeksiyon çizilmiyor. Böyle bir adaletsizlik olabilir mi? Sanırım yurt dışına gitme kararını almamdaki temel sebeplerden biri de bu; kendini kıymetli hissetmek. Oradaki tecrübem bana bunu yaşatmıştı.”
