İlk kez 24 Kasım’da Güney Afrika’da tespit edilen Omicron varyantının 50’den fazla mutasyona sahip olması ve bunlardan 32’sinin virüsün spike proteininde (virüsün hücrelere tutunmasını sağlayan yapı) meydana gelmesi, daha hızlı bulaşma ve aşının etkisini azaltma potansiyeline sahip olabileceği endişelerini yaratmıştı.
ABD’deki Rutgers Üniversitesi araştırmasında varyantın yapısal modeli kullanılarak hücrelere nasıl tutunduğu ve antikorlarla etkileşimi incelendi.
Omicron’un spike proteini modellemesiyle, dikensi yapının hücrelerin ‘giriş kapısı‘ olan ACE2 reseptörüne tutunması sırasında yaşanan moleküler etkileşimler analiz edildi.
Üniversitenin biyokimya bölümünden Joseph Lubin elde edilen bulguları bir benzetmeyle anlattı: “Orijinal virüs ACE2 ile el sıkışıyordu, Omicron parmakları birbirine dolanmış şekilde el ele tutuşan sevgililer gibi.”
Lubin, virüsün tutunma hareketinin moleküler anatomisinin, Omicron mutasyonlarının hücreleri enfekte ederken nasıl çalıştığını anlamaya yardımcı olacağını söyledi.
Araştırma ekibi ayrıca spike proteinine saldıran farklı sınıfta antikorlarla da modelleme yaptı. Lubin, antikorların bir futbol takımının savunma sırasında topa sahip olan kişiye arkadan ve önden müdahale etmesi gibi farklı açılardan saldırdığını anlattı.
Virüsün bazı antikorlardan kurtulduğu, bazılarınınsa etkili olduğu görüldü. Lubin, üçüncü doz takviye aşılarının, antikor seviyelerini yükselterek, zayıf tutunan antikorları bir ölçüye kadar telafi edebilecek daha fazla ‘savunma oyuncusu’ üretebileceğini anlattı.
Hakem değerlendirmesi için bekleyen tamamlanmış araştırmalara yer veren medRxiv’da yayınlanan çalışmanıın insanlardan alınan gerçek numunelerle de doğrulanması gerektiği belirtildi.
