Araştırma, bu süre zarfında bölgeye yağan karda yüzde 10 oranında artış olduğunu gösterdi.
Antarktika’ya 2001-2010 yılları arasında yağan karın 1801-1810 yıllarına kıyasla yılda 272 milyar ton daha fazla olduğu ortaya çıktı.
Bu yıllık artış, Lut Gölü’ndeki mevcut su miktarının iki katına denk geliyor.
Bir başka ifadeyle, Yeni Zelanda topraklarının tamamının kaplanması için gereken miktarla aynı sayılıyor.
Dr. Liz Thomas, araştırmanın sonuçlarını Avusturya’nın başkenti Viyana’daki Avrupa Yerbilimleri Birliği Genel Kurul toplantısında açıkladı.
İngiliz Antarktika Araştırmaları’nda çalışmalar yürüten Thomas, incelemenin buz kayıplarının ölçümü ve kıtanın daha iyi anlaşılabilmesi için yapıldığını belirtti.
Thomas araştırmalarıyla ilgili şunları söyledi:
“Son dönemde uydu görüntüleriyle Pine Island (Palmiye Adası) ve Thwaites gibi buz dağlarının kopuşuna odaklanıldı ama aslında kar yağışındaki değişimle ilgili yeterli ve doğru bilgilere sahip değiliz.”
“Şimdiye kadar genel algı, çok büyük bir değişiklik olmadığı, sabit kaldığı yönündeydi. Bu araştırma durumun öyle olmadığını gösteriyor.”
Buz çekirdekleri
Dr. Thomas ve araştırma ekibi Antarktika’dan çıkarılan 79 buz çekirdeğini inceledi. Bu silindir şeklindeki buz kütleleri yıllar boyu sıkıştırılan kardan oluşuyor.
Bu çekirdeklerin kimyasında yapılan incelemeler, yalnızca karın ne zaman yağdığını değil aynı zamanda ne kadar yağdığını da gösteriyor. Örneğin, bir yıldan diğerine hatta mevsimlere göre değişiklik gösteren unsurlardan biri hidrojen peroksit (oksijenli su).
Bu, suyun Güneş ışığıyla karşılaştığında buharlaşıp atmosferde oluşturduğu fotokimyasal bir madde.
Dr. Thomas, “Bizim için bu mükemmel, Antarktika, kışın uzun kutup geceleri, yazın da uzun gündüzler arasında değişen bir yapıya sahip” diyor.
Daha önce yapılan benzeri bir araştırmada yalnızca 16 buz çekirdeği incelenmişti. Yeni araştırma kıtadaki kar yağışına dair daha ayrıntılı bir resim çiziyor.
Araştırmaya göre Antarktika’da 1800 ila 2010 yılları arasında her on yılda 7 milyar ton kar yağmış ve 1900’dan sonraki her on yılda da ortalama 14 milyar ton kar yağmış.
En çok kar yağışı Antarktika Yarımadası’nda görülüyor, burası 20. yüzyılda ısının da belirgin oranda arttığı bir bölge.
Dr. Thomas, “Teori, Antarktika ısındıkça atmosferin daha fazla nemi tuttuğu ve bunun da daha fazla kar yağışına neden olduğu öngörüsünde bulunuyor. Biz de bu araştırmada, bunun hali hazırda yaşandığını gösteriyoruz” diyor.
Dr. Thomas, kar yağışındaki artışın buz kütlelerinin kopuşu ve son 25 yılda uydu fotoğraflarında görülen buz tabakasının incelmesiyle ters düşmediğini söylüyor.
1900’dan itibaren artan kar yağışı, küresel su seviyesini her on yılda yaklaşık 0.04 mm düşürdü. Antarktika’nın çevresindeki buz kütleleri okyanuslara karıştı ve buralardaki ılık su buz dağlarının alt kısımlarını eritti.
Leeds Üniversitesi’nden Dr. Anna Hogg, buz tabakasının şekli ve kütlesini ölçmek için uydu görüntülerinden faydalanıyor.
Dr. Hogg, “Bu yoğun kar yağışına rağmen Antarktika, hızla buz kütlelerini kaybediyor, çünkü yağış oranıyla kütle artışı aynı oranda gelişmiyor. Bunun en büyük sebebi, bölgedeki buz dinamiklerindeki istikrarsızlık. Pine Island ve Whaites buz dağlarının da bulunduğu Amundsen Denizi buna bir örnek. En iyi tahminle, Antarktika’nın 1992’den bu yana küresel deniz seviyesine katkısı 4.3 mm civarında” diyor.
