Karar’dan Buse Yılmaz’ın haberine göre buğday ekim alanı 1991’de 9.6 milyon hektarken, 2014’te 7.9 milyon hektara, 2020’de ise 6.9 milyon hektara geriledi.
1991’de Türkiye nüfusu 56 milyon ve yıllık üretim 20.4 milyon tonken, 2021’de nüfus 84 milyonu buldu, üretim 20 milyon tonun altına düştü.
2002’de 1.1 milyon ton olan buğday ithalatı, 2020’de 9.8 milyon tona yükseldi. TÜİK’e göre bu yıl da yüzde 67 arttı. İhracat ise son yedi yılda değişmeyerek yıllık 7 milyon ton seviyesinde kaldı.
Suiçmez; mazot, gübre, ilaç gibi girdilerdeki artışlar ve kuraklığa işaret ederken, üretimin 15 milyon tona düşebileceğini belirtti.
Suiçmez şunları söyledi: “Gübresiz ekim çiftçinin üretimden çekilmesini hızlandıracak, ekim alanları daha da azalacak, dışa bağımlılık artacak. Yüksek fiyatlarla gıda krizi devam edecek. Maliyetler düşmeden fiyat artışı önlenemez. Çözüm dış alıma bağımlılık değil, yerli üretim için somut önlemlerin alınması.”
Suiçmez, kurdaki düşüşün ekmek fiyatlarına indirim olarak yansımayacağını; un, maya, su ve elektrik maliyetlerinin arttığını ifade ederek, bu artışlar nedeniyle ekmekte yeni zamların gündeme geleceği ifade etti.
